23 maart 2017 – Gemeenten zouden het goede voorbeeld moeten geven als het gaat om de inzet van flexwerkers. Flexwerk bij gemeenten neemt echter steeds meer structurele vormen aan. Dat blijkt uit onderzoek van FNV Overheid onder vijfduizend leden werkzaam bij een gemeente. Vaak gaat het om werk dat al minimaal twee jaar bestaat, in plaats van tijdelijke inzet bij ziekte of het opvangen van een piek.

“Ondanks diverse pogingen om flexwerk terug te dringen, zoals afspraken in de laatste cao, neemt het nog steeds toe” zegt Bert de Haas, bestuurder FNV Overheid. “Terwijl gemeenten en andere overheidsinstellingen juist het goede voorbeeld moeten geven aan andere organisaties.”

Structureel werk
Uit het onderzoek van FNV blijkt dat 41 procent van de flexwerkers structureel werk doet. De Haas: “Flexcontracten zijn eigenlijk alleen bedoeld voor tijdelijk werk of vervanging bij ziekte. Ze dienen als opstapje naar een vaste baan. In de praktijk zien we helaas dat werknemers soms jaren achter elkaar hetzelfde, structurele werk doen zonder enig uitzicht op een vaste aanstelling. En intern solliciteren is niet eens mogelijk bij elke gemeente, zolang de werknemer een uitzend-, payroll- of detacheringscontract heeft.”

Noodgedwongen
Ondanks dat sommige werknemers bewust voor een tijdelijk contract kiezen, bijvoorbeeld als ZZP-er, krijgt 83 procent liever een vast contract. 70 procent van de flexwerkers zegt zelfs dat ze noodgedwongen op tijdelijke contractbasis werken. Eén van de respondenten zegt hierover: “Er is mij meerdere keren een vast contract beloofd, de eerste keer al tijdens het sollicitatiegesprek. Toen bleek er geen formatie te zijn. En nu is er een reorganisatie op komst. Het eerste jaar werkte ik via het uitzendbureau voor de gemeente en sinds 2014 op payroll-basis bij nog steeds diezelfde gemeente.”

De flexwerkers voelen zich zelf vaak wel onderdeel van een afdeling; ze hebben het gevoel ‘erbij te horen’. Hun collega’s met een vaste aanstelling ervaren dat ook zo. Toch geeft de helft van de flexwerkers aan dat ze niet hetzelfde verdienen als hun ‘vaste’ collega’s met hetzelfde werk en ervaring. Ook zegt 60 procent dat ze niet dezelfde opleidingsmogelijkheden hebben. Een medewerker reageert: “Aan de balie hebben wij regelmatig met agressieve burgers te maken. Ondanks dat wij exact hetzelfde werk verrichten, krijgen mijn collega’s met een vaste aanstelling wel regelmatig agressietrainingen die door de gemeente worden betaald en wij, flexwerkers, niet.”

Nieuwe cao-afspraken
Veertig procent van de flexwerkers weet niet onder welke cao hij valt en dus ook niet welke arbeidsvoorwaarden van toepassing zijn. De Haas: “We zijn op dit moment aan het onderhandelen voor een nieuwe cao gemeenten. Het terugdringen van flexwerk staat daarbij weer hoog op de agenda. Dit keer willen we echt tot concrete afspraken komen.”

Door: Redactie Ambtenarensalaris