Als u moet zorgen voor een zieke of hulpbehoevende in uw naaste omgeving, kunt u een beroep doen op zorgverlof. Afhankelijk van de aard van de ziekte en de te verlenen zorg, wordt onderscheid gemaakt tussen kortdurend zorgverlof en langdurend zorgverlof. Beide soorten zorgverlof zijn geregeld in de Wet Arbeid en Zorg (WAZO).

U heeft recht op langdurend zorgverlof als u voor een naaste moet zorgen die levensbedreigend ziek is of wanneer een zieke of hulpbehoevende voor langere tijd zorg nodig heeft. Voorwaarde daarbij is dat u redelijkerwijs de enige bent die de zorg kan verlenen.

U kunt langdurend zorgverlof opnemen voor:

• (klein)kinderen, partner, (groot)ouders, broers en zussen (incl. kind van uw partner, adoptiekind en pleegkind)
• huisgenoten, zoals een inwonende tante
• anderen waarmee u een sociale relatie heeft, zoals schoonouders, buren en vrienden, mits het aannemelijk is dat u de enige bent die de zorg kan verlenen

Aanvragen 
U moet het verlof schriftelijk en twee weken van te voren bij uw werkgever aanvragen. Hij mag het verlof in principe niet weigeren, tenzij het bedrijf daardoor in grote problemen zou komen. Hij mag u ook vragen om bewijs om de aanvraag te kunnen beoordelen. Als het verlof eenmaal is toegewezen, dan mag uw werkgever het niet meer intrekken.

Duur van het verlof
Het verlof bedraagt maximaal zes keer het aantal uur dat u per week werkt, gedurende twaalf aaneengesloten maanden. U mag wekelijks maximaal de helft van uw aantal werkuren opnemen, voor ten hoogste twaalf weken achter elkaar.

Loon en vakantiedagen
Uw werkgever hoeft het langdurend zorgverlof niet te betalen. Wel loopt de opbouw van uw wettelijke vakantiedagen tijdens het verlof door. Uw werkgever mag de verlofdagen niet van uw wettelijke vakantiedagen aftrekken.

Let op
In uw cao of bedrijfsreglement kunnen andere afspraken staan over zorgverlof. In dat geval gelden die afspraken. Zo betalen sommige werkgevers het verlof wel gedeeltelijk door.

Bron: Rijksoverheid